BOEK 4

Ik vond het boek moeilijk om te lezen. De verhalen liepen door elkaar.

Het was ingewikkeld om te verstaan wat er gebeurde en het was een beetje wreed, omdat er veel mensen stierven.

De aparte verhalen waren wel zeer leuk om te lezen maar opnieuw waren ze wreed.

Het is wel interessant voor mensen die houden van de oorlog.

Ik vindt het ook tof dat het echte verhalen zijn.

Als je niet kan lezen voor een lange tijd kun je wel heel rap terug beginnen met het te begrijpen.

Het was super spannend. 

Ik geef dit boek 5,5 op 10 door de verwarrende stukken.

sterrenopdracht

De Engelse troepen vielen gisteren Berlijn binnen. Dat betekent dat ze bijna in ons dorp zijn. De spanning in de lucht is te voelen. Gisteren zag ik hoe een paar mensen werden meegenomen door de Duitse politie, omdat ze ontdekten dat er Joden ondergedoken zaten in het dorp. Iedereen weet dat dit het einde van de oorlog betekent. De angst is overal, maar ook de opluchting. Ik ben mijn witte lakens aan het wassen, zodat ik ze kan uithangen wanneer de Engelsen hier arriveren. Na zes jaar oorlog zullen wij eindelijk vrij zijn. Ik vraag me af of het echt zo'n bevrijding zal zijn. Wat zullen we nog hebben na alles wat verloren is gegaan?

Ik zet de radio aan om naar het nieuws te luisteren. Het is een moment van verwachting, maar ook van verdriet. De woorden die uit de luidsprekers komen, zijn niet wat ik had gehoopt te horen. "Alle industrie moet opgeblazen worden", klinkt het door het dorp. De toekomst die we ons hadden voorgesteld, lijkt in één klap verwoest. Mijn vader en ik hadden een kaasfabriek. De fabriek waar we altijd aan hebben gewerkt, waar we onze dromen in hebben gestoken. We hebben jarenlang keihard gewerkt om ons bedrijf op te bouwen, en nu moeten we het vernietigen. Hoe kan dat? Wat gebeurt er met alles waar we zo lang voor hebben gewerkt?

Ik liep naar de fabriek, maar het was te laat. Het was een onomkeerbare situatie. Mijn vader stond daar, alleen, met tranen in zijn ogen. Zijn levenswerk, dat wat hij zijn hele leven had opgebouwd, was verloren. Ik had hem altijd gezien als een sterke man, maar op dat moment leek hij gebroken. Toen ik klein was, vertelde hij me vaak verhalen over hoe hij had gespaard voor een stuk grond. Een stuk grond waarop hij zijn fabriek wilde opzetten. Elke cent die hij verdiende, was weer in die droom gestoken.

Mijn vader had altijd grote plannen voor de toekomst. Hij droomde ervan de beste kaasmaker van heel Duitsland te worden. Niet zomaar een fabriek, maar een fabriek die beroemd zou zijn om de lekkerste kaas die ooit gemaakt was. Toen ik kleiner was, zei hij altijd dat hij in de toekomst misschien wel een fabriek zou hebben die over de hele wereld bekend zou zijn. Maar de oorlog had alles veranderd. Het was vijf jaar geleden dat de oorlog eindelijk was afgelopen. Maar de gevolgen van de oorlog voelden nog steeds elke dag als een zware last.

Mijn vader is al overleden. Hij heeft zelfmoord gepleegd, omdat hij de pijn van het verlies van zijn fabriek niet aankon. Ik herinner me nog hoe hij altijd vol trots over zijn fabriek sprak, zelfs toen alles in elkaar leek te vallen. Het was voor hem zijn nalatenschap, iets waar hij altijd trots op zou kunnen zijn. Maar dat alles werd vernietigd, samen met zijn hoop. Het verlies was te groot voor hem. Hij had alles gegeven, en nu was er niets meer.

Ik werk nu in een school in München. Het is een andere wereld, een wereld die ik niet goed begrijp. Maar niet voor lang meer. De herinneringen aan mijn vader blijven me achtervolgen, en zijn dromen blijven in mijn hoofd spelen. Ik ben op zoek naar iets om mezelf weer een doel te geven. Ik wil verder, maar ik wil ook iets doen dat mijn vader trots zou maken. Na veel onderzoek ontdekte ik iets ongelooflijks: een enorme mijn, vol met grondstoffen. Maar dit waren geen gewone grondstoffen. Dit was een ontdekking die mijn leven zou veranderen.

In de mijn vond ik iets wat ik nooit had verwacht: een gigantische kaas-mijn. Het klinkt raar, maar het was de waarheid. Al overige tijd die ik had, ben ik bezig met het verpakken van duizenden kilo's kaas. Elke dag werk ik harder en harder, vastbesloten om iets van mijn leven te maken. Maar nu is het moment eindelijk daar. Het lijkt alsof alles samenkomt. Mijn kaas zal in alle winkels in West-Duitsland liggen. Voor slechts één euro per kilo, precies zoals mijn vader altijd had gewild: lekkere kaas voor een lage prijs. Ik weet dat hij het geweldig zou vinden.

We werden niet de beste kaasmaker van Duitsland, zoals hij altijd had gehoopt. Maar we worden wel de beste kaasmaker van de wereld. De droom die mijn vader ooit had, leeft voort, al is hij er niet meer om het zelf te zien. Ik weet dat dit de manier is om zijn werk voort te zetten, om zijn naam en zijn dromen in leven te houden. De oorlog heeft alles vernietigd, maar ik heb een manier gevonden om iets nieuws op te bouwen. En ik zal blijven werken, voor mijn vader, voor de toekomst, en voor de kaas die de wereld zal veroveren.